Komentarze: 3
Smutno mi
Czy można pisać
O czymś więcej niż smutek?
To zbyt proste
By nazwać go pięknymi słowami.
W bezsilności nie ma potegi,
A rozpacz nie może być słodka.
Co robić?
Odejść, zostawić żal dla świata?
Zostać, dźwigać jego ciężar dwukrotny?
Albo zamknąć swój świat marzeń,
Zatrzasnąć za sobą drzwi?
I ogłuchnąć na zawsze,
Na słowa kierowane
Do spalonego umysłu
I martwego serca.
Bo nie ma nic prostszego
Niż smutek.