Smutno mi

Smutno mi

Czy można pisać

O czymś więcej niż smutek?

To zbyt proste

By nazwać go pięknymi słowami.

W bezsilności nie ma potegi,

A rozpacz nie może być słodka.

Co robić?

Odejść, zostawić żal dla świata?

Zostać, dźwigać jego ciężar dwukrotny?

Albo zamknąć swój świat marzeń,

Zatrzasnąć za sobą drzwi?

I ogłuchnąć na zawsze,

Na słowa kierowane

Do spalonego umysłu

I martwego serca.

Bo nie ma nic prostszego

Niż smutek.