Przechodzimy obok

Przechodzimy obok

Moje słowa

Jak pusta fala protestu

Odbijaja się głucho

Od muru ludzkich istnień,

Martwej załogi wielkiego statku.

Ludzie przechodzą

Obok siebie obojetnie,

Tonac we własnych łzach,

Głusi na dzwięk spadających kropel,

Odbijających sie o czarną ziemię.

Ściskają kurczowo serca,

Idą przed siebie,

Nie oglądając się do tyłu.

Zostawiają martwe dusze

Na pastwę sępów losu.

Zmieniają los zbolałych w przeznaczenie.

Mijamy się wzajemnie

Juz nie protestując,

Nadal tonąc we łzach

Ogłuszonego świata.

Nie wiemy co to miłość,

Zamykamy drzwi

Kiedy puka do serca.